 |
| Cartoon: ZAK |
Na een poging tot
het breken van het Wereldkampioenschap Platliggen tijdens de feestperiode, wat
mislukte, het record van de Rus Oblomov blijft al 158 jaar overeind, weer aan
het werk geschoten.
Met aan de startlijn de harde cijfers over het voorbije
jaar.
2016 was het geboortejaar van PARTERRE. Begin april
gestart, voorzichtig, gaandeweg uitgegroeid tot een succesvolle blog. 69 artikels. De statistieken erbij gehaald levert dat het volgende aantal 'klikkers' op, en de top vijf van
meest gelezen artikels:
Pageviews geschiedenis
|
43.585
|
4 nov. 2016
1569
7 nov. 2016
1431
12 apr. 2016
1016
24 aug. 2016
909
14 nov. 2016
540
Felicitaties uit alle hoeken van de wereld stroomden binnen, maar het succes is vooral te danken aan het groeiend aantal
lezers, zowel via de mailbox als facebook. Wekelijks arriveren verzoeken om
toezending. De hoofdredacteur, bovendien chef Binnenland, chef Buitenland, chef Cultuur,
chef Politiek, chef Regionaal Nieuws, eindredacteur, vormgever
en chef Verzending dankt u en by the way, wenst u allen een prachtjaar.
Wat ten zeerste gewaardeerd wordt is dat de artikels stevig onderbouwd zijn, een uitgesproken persoonlijk standpunt weergeven, niet zo oppervlakkig zijn dan de meeste recensies of beschouwingen uit de reguliere pers. Er blijkt echt nood te zijn aan diepgang, zonder de echo van een wetenschappelijke aula.
Wat ook het succes verklaart zijn de illustraties en wanneer het artikel uitgewuifd wordt met een video levert dat meteen een flink aantal kijkers op.
De top vijf toont tevens aan dat ‘sensatie’ zorgt voor het pijlsnel stijgen van het aantal lezers. Extra meegenomen is dat de ophefmakende artikels – vrij van roddel – zorgen voor het lezen van andere artikels. Tijdens de laatste week van het jaar werden heel wat kritieken en beschouwingen gelezen, zo blijkt uit de statistieken, die door de lezers naar de reservebank werden verwezen. Om te lezen wanneer er tijd is. Die tijd bleek de kerstvakantie te zijn. Terwijl ik lag te niksen – weliswaar met boeken bij de hand – werd de blog geplunderd.
Goed, maar wat zijn nu de voornemens voor 2017? Wel, de
ingeslagen weg volgen maar, met extra kleur in de vorm van een filmfragment dat
de bijdrage versterkt. Aan het eind van dit artikel, even geduld, een
voorbeeld. Een pracht van een kortfilm uit 1956 [viel in de prijzen in Cannes] die me als jongeman erg heeft getroffen. Mede omdat het de lievelingsfilm van mijn vader was [gelijke hoogte met The Third Man van het duo Graham Green/Carol Reed en Mon oncle van Jacques Tati; telkens hij de gelauwerde film zag liepen de tranen over zijn wangen. De zoon van de regisseur speelt de hoofdrol. Nooit haalt de film meer de bioscoop, de televisie. Een vergeten meesterwerk. Scandaleux.
Verder de publicatie van korte verhalen en – naar de tijd, zin en nood – van mijn autobiografie. Wees verzekerd dat er heel wat mensen en toestanden aan het kruis zullen worden geslagen. De tijd van de afrekening is gekomen. Of ik er bij win of verlies kan me ronduit niet schelen.
Verder de publicatie van korte verhalen en – naar de tijd, zin en nood – van mijn autobiografie. Wees verzekerd dat er heel wat mensen en toestanden aan het kruis zullen worden geslagen. De tijd van de afrekening is gekomen. Of ik er bij win of verlies kan me ronduit niet schelen.
Zo, met dit artikel is het tweede jaar van PARTERRE ingezet.
We zien elkaar weldra weer.
Fijne dagen, nachten en de eeuwige lente in u.
We zien elkaar weldra weer.
Fijne dagen, nachten en de eeuwige lente in u.
guido lauwaert
gent, 2017-01-10
gent, 2017-01-10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten