RASSENSTRIJD? Moet kunnen…

RASSENSTRIJD? Moet kunnen…  

Karel Anthierens [gastredacteur]

Het loopt zoals het altijd loopt. Eerst was er de algemene verbijstering en verontwaardiging na de Pano-reportage over “Schild en Vrienden”. Die laat duidelijk zien dat het om club gaat die er racistische, xenofobische, seksistische, nazistische ideeën op na houdt. Hoe ze wapengeweld idealiseert en trainingen houdt voor de komende “rassenstrijd”. Hoe ze foto’s van verhongerende zwartjes online zetten met het bijschrift “I don’t care”, hoe ze spotten met de foto van het lijkje van  het driejarig Syrische jongetje Aylan, aangespoeld op het strand van Bodrun, Turkije. Hoe ze zich vrolijk maken over de beelden van uitgemergelde gevangenen in de nazi concentratiekampen…

Nadat de eerste golf van ontzetting in de publieke opinie wat geluwd was, begon meteen het “sussen”. We moesten nu, zo heette het, geen heksenjacht organiseren. Het was niet allemaal zo slecht bedoeld. Het waren niet allemaal racisten en neonazi’s. En tenslotte was er ook nog zoiets als vrijheid van mening en van spreken. De vrijheid om massamoord, discriminatie, aanzetten tot geweld te verheerlijken?

In dezelfde orde constateren onderzoekers dat Theo Francken, N-VA staatssecretaris voor asiel en migratie, bij iedere xenofobe uitspraak in de pers wel mag worden neergesabeld, maar dat zijn aanhang in de publieke opinie evenredig groeit. En nergens anders dan in Vlaanderen zijn er meteen bij het verschijnen zo vlug zo veel exemplaren verkocht van “Mijn Strijd” (Mein Kampf) van Adolf Hitler.

Ik heb het hierboven al gehad over het wegsussen van de onthutsende beelden in de Pano-uitzending over “Schild en Vrienden”. Gisteren pakte Het Laatste Nieuws uit met een eigen onderzoek waaruit gebleken is dat 15 verkiezingskandidaten op de lijsten van het Vlaams Belang nazi-sympathisanten zijn, in sommige gemeenten zelfs lijsttrekkers. De krant heeft helemaal geen undercover procedé moeten toepassen, de journalisten hebben het gewoon uit facebook correspondentie geplukt. Het was groot voorpagina nieuws in HLN en binnenin over twee volle bladzijden onder meer de foto’s van de vijftien. Ze zijn lid van de groep “De Nationalist”, die het logo (een soort rond hakenkuis) heeft overgenomen van de divisie Langemarck, een Vlaamse eenheid van de Waffen-SS, en hebben als slogan “Mijn eer heet trouw” (Meine Ehre heisst Treue, ook van de SS) Ze vieren op 20 april samen de geboortedatum van Adolf Hitler (° 1889).

Een citaat uit hun communicatie op facebook over asielzoekers: “Vijftig jaar geleden werd zo’n Untermensch doodgestampt. Nu trekken alle Europese regeringen subsidies uit om zulke lage diersoorten hun zin te laten doen!” Ze wapenen zich en trainen omdat “de grote dag van wraak nabij is”. Ze dwepen ook met de Ku Klux Klan, en juichten de aanslag van de KKK toe die 23 jaar geleden 368 mensen doodde door een truck vol explosieven te laten ontploffen voor een overheidsgebouw in Oklahoma City. Ook een aantal N-VA kandidaten op de verkiezingslijsten zijn facebook volgers van de club, onder meer in Leopoldsburg, Erpe-Mere, De Pinte en Antwerpen.

Je zou toch denken dat dit bijzonder groot en zeer verontrustend nieuws is. Ik verwachtte dat het uitvoerig weerklank zou vinden op radio en tv, en ’s anderdaags in andere kranten. Nee dus, het bericht is overal doodgezwegen. Anders dan de tv-reportage over Schild en Vrienden hoefde dit niet eens te worden gebagatelliseerd, het is alsof het er gewoon nooit is geweest.

Op het voorzittersdebat, onlangs bij het openingscollege politicologie in Gent, zei onze Grote Leider Bart de Wever nog “Als alles wat ik als 17-jarige dacht online stond, dan kon ik naar Patagonië vertrekken en nooit meer terugkeren. Jongeren moeten de kans krijgen om volwassen te worden.” Zou hij dat ook zeggen over de jongeren met IS-sympathieën? Overigens, de nazi-sympathisanten op de verkiezingslijsten van het VB en in mindere mate de N-VA over wie HLN het heeft, zijn echt niet allemaal “jongeren”, het gaat zo te zien vooral, eigenlijk uitsluitend om oude knarren.

Opmerkelijk: niet één vrouw.