Mag ik even uw aandacht voor drie gebeurtenissen die er staan
aan te komen, veel belangrijker dan het politiek gekrakeel van de laatste weken.
Want, geef toe, geen enkele partij heeft een degelijk
programma en daarom wordt de man gespeeld en niet de bal. En al dat snauwen en
sneren heeft vooral aangetoond dat er veel politici zijn, maar weinig
staatsmannen [m/v].
De man eerder dan de bal spelen geldt niet enkel voor de politici, maar evenzeer voor het journaille, op Zinzen & Van Cauwelaert na. Zij serveerden gemarineerde wijsheid met gebakken humor, ijskoud opgediend, et voilà, daar heb je stijl en klasse. Ofte, samengevat in een oud Vlaams spreekwoord: Al lachend zegt de zot de waarheid. Goed, concentreren we ons op de culturele agenda.
De man eerder dan de bal spelen geldt niet enkel voor de politici, maar evenzeer voor het journaille, op Zinzen & Van Cauwelaert na. Zij serveerden gemarineerde wijsheid met gebakken humor, ijskoud opgediend, et voilà, daar heb je stijl en klasse. Ofte, samengevat in een oud Vlaams spreekwoord: Al lachend zegt de zot de waarheid. Goed, concentreren we ons op de culturele agenda.
1 = MARKT - Boeken vinden nieuwe vrienden
Wat de ene buitenzet, zet de
andere binnen. Dat is het geval met huisraad, maar evenzeer met boeken. Niet zozeer
omdat de eigenaar ze beu is, maar vooral omdat de voorraad in slagorde op hem afkomt. En omdat het bovendien getuigt van een zekere verstandelijke
ontwikkeling is het dus zelfs door de boekengek beter boeken te verkopen dan te
verbranden. Om die reden ontstonden boekenmarkten.
Alweer een schitterend initiatief
van Johan Braeckman en zijn team. Op zondag vier november a.s., dus de vierde dag van de elfde maand,
organiseert het literair-filosofisch miniatuurtheater De Corridor, i.s.m. Café ’t Gesproken
Dagblad (Spoorweglaan 136, Wetteren) een tweedehands boekenmarkt. Op beide
locaties zullen honderden kwaliteitsvolle boeken te koop worden aangeboden aan zéér
democratische prijzen, waarop naar aloude gewoonte nog valt af te dingen.
Zowel in De Corridor als in ’t Gesproken
Dagblad is ook spijs en drank voorradig. Maar eten en drank is bijkomstig,
nietwaar. De boekenfanaat geeft, net als Erasmus, zijn geld uit aan boeken. Als
hij daarna nog wat over heeft koopt hij eten.
De markt begint om 11u en sluit de boeken omstreeks 17u. Toegang
gratis. Er is geen cameratoezicht. Bij onenigheid tussen koper en verkoper
beslist ondergetekende, een scheidsrechter met propere handen en tanden.
2 = De Munt – Aan een dodenhuis ontsnapt
Begeven we ons vervolgens
naar Brussel en houden halt bij de Munt. Niet de Munt van de Nationale Bank
maar het wat lager gelegen operagebouw, waar in september 1830 het startschot
gegeven werd van een kolderrevolutie, overgoten met geuzenbier. Na het uitslaan
van zulke scabreuze taal sloegen de Hollanders de handen voor de oren en riepen
om hun mama.
Zes november wordt in de Muntschouwburg
het startschot gegeven van een nieuwe productie. Eentje om in te lijsten, daar staat de regisseur garant voor. Over hem zo meteen meer. Vooreerst wat info over de
productie. Uit een dodenhuis is de laatste en naar algemeen wordt
aangenomen de krachtigste opera van de Tsjechische componist Leosj Jánatsjek. Het
libretto is gebaseerd op Herinneringen
uit het dodenhuis van de gekwelde Russische auteur Fjodor M.
Dostojewski.
De stof voor deze roman haalde Dosto bij zijn eigen ervaringen als dwangarbeider in Siberië. Dat de opera geen gebruikelijke verhaallijn heeft, komt omdat de auteur zijn aantekeningen in de inleiding bestempelt als ‘Scènes uit het dodenhuis’.
De stof voor deze roman haalde Dosto bij zijn eigen ervaringen als dwangarbeider in Siberië. Dat de opera geen gebruikelijke verhaallijn heeft, komt omdat de auteur zijn aantekeningen in de inleiding bestempelt als ‘Scènes uit het dodenhuis’.
Even hard, krachtig
en agressief als de taal van de roman is de muziek. Het overdonderend
klankgeweld is niet enkel te danken aan de driftige vertelstijl van
Dostojewski, maar typisch voor de tijd waarin Jánatsjek Uit een dodenhuis componeerde, het
interbellum. Aan de klassieke stijl worden moderne elementen toegevoegd. Maar
even vaak is het net het omgekeerde. De moderne muziek is niet vies van klassieke
muziekvormen. Het resultaat is niet zelden een duel tussen oud en nieuw.
En daar
komt de regisseur aangelopen, Krzysztof Warlikowski. Een Pool, geboren
in 1962. Hij heeft het communistisch regime met zijn paranoia en onderdrukking van
nabij ervaren. Het tekende zijn karakter. Net als twee andere beroemde
landgenoten trouwens, Roman Polanski en Roland Topor. Meer dan enig andere
vazalstaat van de Sovjetunie heeft Polen een strijdersnatuur. Het toont zich in
menige kunstvorm, met voorop de theaterkunst in al zijn geledingen. De Poolse
theatermaker, Tadeusz Kantor, mag beschouwd worden als de peetvader van de drie genoemde landgenoten.
De regies van Krzysztof Warlikowski zijn altijd verrassend. Soms schiet hij naast het doel, maar al even vaak erin. Met als resultaat een voorstelling die men niet licht vergeet. De aard van Warlikowski is daar verantwoordelijk voor. Hij is driftig, koppig met een luisterend oor. Heeft het eerste en het laatste woord, doch houdt tot op zekere hoogte rekening met de mening van de hele bemanning en schuwt risico noch experiment.
De verdere bezetting is om duimen en vingers af te likken. Ga maar eens piepen op de website van de operatempel.
De regies van Krzysztof Warlikowski zijn altijd verrassend. Soms schiet hij naast het doel, maar al even vaak erin. Met als resultaat een voorstelling die men niet licht vergeet. De aard van Warlikowski is daar verantwoordelijk voor. Hij is driftig, koppig met een luisterend oor. Heeft het eerste en het laatste woord, doch houdt tot op zekere hoogte rekening met de mening van de hele bemanning en schuwt risico noch experiment.
De verdere bezetting is om duimen en vingers af te likken. Ga maar eens piepen op de website van de operatempel.
3 = Het stadhuis – Geboekte Herinneringen
Uitzonderlijk eens op de tamtam slaan uit eigenbelang, toegestaan? Dank u. Na lang aandringen van drie goede vrienden en evenveel mislukte pogingen is het gelukt, het schrijven van mijn memoires met als passende titel Alvorens alles vervaagt.
Het ontwerp van de cover is van Joyce
Lanssens, voor een rake foto zorgde Michiel
Hendryckx en alle betrokkenen van Uitgeverij
Houtekiet waren geduldig en geëngageerd.
De plechtige doop gaat door in het Gentse stadhuis, met dank aan de burgemeester
en het schepencollege. Iedereen is welkom, echter zonder schoothondjes en/of
langharige katten. Ik zal mijn voeten wassen en een vers hemd aantrekken. Wat
er precies op het programma staat vindt u hieronder.
Het e-mailadres om uw komst te melden vindt u onderaan
de invitatie.
guido lauwaert
UITNODIGING
Uitgeverij Houtekiet,
boekhandel Limerick en Guido Lauwaert nodigen u uit
op de boekpresentatie van
Alvorens alles vervaagt
memoires
op vrijdag 16 november om 20.00 uur
in het
Stadhuis van
Gent, Botermarkt 1, 9000 Gent.
PROGRAMMA
Begroeting door
Vé Bobelyn (Houtekiet)
Welkom
door burgemeester Daniël Termont
Inleiding door Karel
Anthierens
Overhandiging van het
eerste exemplaar
aan Matthias Schoenaerts, zoon van de
tweede leermeester van de auteur
aan Matthias Schoenaerts, zoon van de
tweede leermeester van de auteur
De auteur aan het
woord
Receptie,
boekverkoop, signeersessie
Chanson-act door Pas de Panique
Chanson-act door Pas de Panique
Gelieve uw komst vóór 10 november te bevestigen via
Alvorens alles
vervaagt van Guido Lauwaert is een
uitgave van Houtekiet. ISBN 9789089246899,
prijs € 22,99. Verschijnt ook als e-book ISBN 9789089246905, prijs € 14,99.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten