 |
| Willem Elsschot |
ALLER ALLER ALLER ALLERLAATSTE
voorstelling van
LIJMEN
de wereldberoemde monoloog van
Guido Lauwaert
naar de gelijknamige in vele talen vertaalde roman
van de hooggewaardeerde Antwerpse auteur
Willem Elsschot,
bij leven Alfons De Ridder
De monoloog is de tweede, na de legendarische JOB,
naar het gelijknamige Bijbelboek. De derde was Reis naar het einde van de nacht, een bewerking van de roman van
Louis-Ferdinand Céline Voyage au bout de la nuit. Later
zouden nog een solo volgen van Who’s afraid of Virginia Woolf? van
de vorig jaar overleden Amerikaanse auteur Edward Albee en Macbeth van William Shakespeare. Het klinkt vreemd, een monoloog met tientallen personages, maar niet voor Lauwaert, die er altijd vanuit gegaan is dat 'Als één man het geschreven heeft, dan kan één man het spelen.'
Bekijken we het acteursparcours van Lauwaert, dan valt op
dat elke monoloog een weloverwogen keuze is. Ook de volgorde is belangrijk om
zijn drijfveren te begrijpen. Job speelde hij kort na het debacle
rond de Nacht van de Poëzie van 1973 en 1975. Beide Nachten zijn Vlaams
cultureel erfgoed van formaat, maar zelf kwam hij er financieel en moreel
berooid uit.
De wijze waarop de uit Mechelen gevluchte en in Gent gestrande zwerver zijn wil wist door te drijven om zijn culturele ideeën te realiseren valt te vergelijken met de manier waarop Alfons De Ridder zijn reclamewinkel runde en dat omfloerst omschreef in Lijmen onder de naam Willem Elsschot.
Net als de roman is de monoloog Lijmen nu eens
nostalgisch, sardonisch, humoristisch en soms vermengen die vormen zich. De
uitgeboorde taal van Elsschot helpt een handje om zijn aard aan te tonen. De
auteur was in wezen een anarchist in driedelig pak. Een Robin Hood eveneens die
de blufferige, zelfgenoegzame, asociale rijken oplichtte en in stilte jonge
artiesten financieel steunde.
Vorig jaar speelde Lauwaert een allerlaatste maal Reis
naar het einde van de nacht. Dit jaar is het de beurt aan Lijmen.
Beide voorstellingen hebben bij benadering dertig jaar op de affiche gestaan.
Van start gegaan in het legendarische Shaffy Theater hebben ze zowat
overal gestaan in de culturele centra met een tweede theaterzaal. Daarom dat
voor de aller aller allerlaatste voorstelling van Lijmen gekozen werd voor
een intieme zaal, de Minardschouwburg in zijn geliefde Gent.
De acteur is bijzondere dank verschuldigd aan Gert Brouns, eigenaar / uitbater van
boekhandel Limerick, en Rik Vandecaveye,
directeur van de Minardschouwburg. Hij beschouwt de inzet van beiden niet als
een erkenning [daar heeft Lauwaert lak aan], maar als waardering voor wat hij
heeft gedaan voor het culturele leven van Vlaanderen. De bewust gekozen
eigenzinnige weg, conform aan die van Elsschot, is niet vreemd aan de
waardering.
De waardering kan ook u tonen door aanwezig te zijn op de
aller aller allerlaatste voorstelling.
Volgend op dit artikel vindt u verdere informatie die u de zaal in helpt.
Boek nu! Reservatie: limerick@skynet.be
Het organiserend comité garandeert u een prachtavond, met
dank aan de sponsors om na afloop het glas te heffen op ons aller samenzijn.
Denk er echter aan: wie eerst komt, eerst zit en vol is vol.
Henri de Jonckheere
secretaris-generaal VBVGL
gent, 2017-05-12
secretaris-generaal VBVGL
gent, 2017-05-12
 |
| Guido Lauwaert - foto: Michiel Hendryckx |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten