vrijdag 18 november 2016

LEGE BLOKKEN – aflevering II






Het artikel LEGE BLOKKEN heeft heel wat reacties opgeleverd. Waardoor zelfs uw kroniekkeur wijzer geworden is. Onder meer op het gebied van de hond. Een Vlaamse lezer wees me op het bestaan van een hondenras, gefokt uit de vermenging van verschillende rassen. Het nieuw soort hond, voor het eerst voorgesteld op een hondenshow in 1870, werd genoemd naar zijn kweker, de Nederlander Eduard Korthals. Ziehier een foto van, naar het zich laat aanzien, verre verwant van de legendarische magiër en medicus Johann Faust: 

Eduard Korthals 
De Griffon Korthals is een vastberaden werker en een uitstekende zwemmer. Hij is prima geschikt om in ruig terrein te werken. De bijzondere vacht beschermt hem tegen alle weersomstandigheden. Hij is een veelzijdige jachthond, van aard trouw, aanhankelijk en kameraadschappelijk, prettig van karakter, speels, waardoor hij zeer geliefd is bij kinderen. 

Een Nederlandse lezer wees me dan weer op iets wat ik wist, maar voegde er een extraatje aan toe, wat ik niet wist.
Namelijk het bestaan van twee politici in Nederland met de naam Korthals. De tweede, en mij bekende, is Frederik [Frits] Korthals Altes [1931]. Zijn werkzaam leven begonnen als advocaat klom hij vrij snel op tot prominent lid van de VVD [Volkspartij voor Vrijheid en Democratie]. Hij was minister, regeringsformateur en werd in 2002 door koningin Beatrix benoemd tot Minister van Staat. Ziehier een foto: 

Frits Korthals Altes 
Wat ik niet wist, maar onrechtstreeks door BLOKKEN nu wel weet, is dat er nog een tweede Nederlandse minister met de naam Korthals is geweest. Namelijk Hendrik Albertus [Henk] Korthals [1911-1976]. Ziehier een foto: 

Henk Korthals 
Van 1945 tot 1959 zat hij in de Tweede Kamer [België > Kamer van Volksvertegenwoordigers], eerst voor de Liberale Staatspartij, waarvan de naam in 1946 gewijzigd werd in Partij van de Vrijheid [PvdV] en in 1948 in VVD. Hij was een groot voorstander van een Europese Gemeenschap, minister en bracht het zelfs tot vicepremier. Door een opdoemend politiek schandaal van mineure kwaliteit trok hij zich in 1963 terug uit de politiek en bracht de rest van zijn leven door in familiekring, waartoe behoorde een poes met de naam Baruch en een hond, genaamd Griffon. Ziehier een foto: 

Griffon Korthals 
Beide politici hebben een vruchtbare loopbaan achter de rug. Niet alleen op politiek maar ook op familievlak. Ze hebben heel wat kinderen gehad, overwegend zonen, en zij en hun nakomelingen moeten dus ook de naam Korthals hebben. Zo zeldzaam is de naam Korthals dus niet dat hij iedereen uit het blokkenveld perplex doet staan als boer Vermeulen bij de aanblik van zijn doorweekte en gesneuvelde vlaschaard. 

Dat de naam Korthals in de roman Lijmen opduikt is niet verwonderlijk. Stortte Alfons de Ridder zich voor zijn beroep van advertentiecolporteur op de Vlaamse markt, als de schrijver Willem Elsschot mikte hij op de Nederlandse. Vandaar dat in de roman Kaas de opslagplaats van de twintig ton kaas Blauwhoedenveem heet, en Frans Laarmans [= Willem Elsschot] wil de kelders met eigen ogen zien. Ik citeer: ‘Ik wil er mij van overtuigen dat mijn kaas er veilig, frisch en ongestoord rusten zal, vrij van regen en ratten, als in een familiegraf.’ 

Wijlen compagnon de route en zwaar gemiste Johan Anthierens [1937-2000] wees al in zijn boek Het Ridderspoor [1992] op de keuze van Blauwhoedenveen als kaasopslagplaats, en dit in functie van de Nederlandse literaire afzetmarkt. Ziehier een foto: 

Johan Anthierens 
Surplus: Kon Karel Anthierens goed overweg met de rode pen, ter opsporing van taalfouten, schrapping van nutteloze uitweidingen en het rechttrekken van kromme zinnen… Johan wist ook van de rode pen, maar bij hem zat die in de top van zijn wijsvinger. Hij kon een fout op zo'n manier aanwijzen dat het schaamrood uit al je poriën bloedde. 
Terwijl hij zelf niet foutloos kon schrijven. Althans, aanvankelijk. Het was Frans Verleyen die in zijn stukken de fouten opspoorde en… zijn broer Karel. 

Dit stuk wordt u aangeboden wegens de vele heerlijke reacties van lezers, zelfs eentje van Ben Crabbé, die echter minder opgetogen is. Dat soort van humor gaat blijkbaar zijn petje te boven. Nochtans was de eerste aflevering van LEGE BLOKKEN enkel ter lering en vermaak geschreven. 

guido lauwaert
gent, 2016-11-18



Geen opmerkingen:

Een reactie posten