GENTSE FEESTEN – TREFPUNT 2017

In heel Vlaanderen is er geen volksfestival dat meer hoogstaande artistieke activiteiten telt dan de GF-Trefpunt.

Wie denkt dat de Gentse Feesten louter schransen en zuipen zijn moet zijn mening dringend herzien. Hij ziet door het bos de bomen niet meer. De boom der bomen staat al 48 jaar Bij Sint-Jacobs, sinds kort op vrij zinnige wijze herdoopt maar nog niet bekend bij GPS als het Walter De Buckplein. Meer dan bij vorige edities valt de klemtoon op Kunst, met een niet elitaire maar toch wel stijlvolle K. Een overzicht. 

Het plein voor het legendarisch café Trefpunt is de grote trekpleister. Het zorgt voor de noodzakelijke geldstroom, want met subsidies komt men niet ver, zeker niet met Sven Gatz als cultuurminister, ook wel genoemd ‘Groot Mysterie van Cultuur’. Gerenommeerde namen zijn de voorbije jaren gepasseerd. Trefpunt is niet zelden een steun geweest in bange dagen voor volkszangers, kleinkunstenaars, blueszangers. Het zorgde voor een doorbraak bij het brede Vlaamse publiek. Roland, Raymond van het Groenewoud, Drs. P en Wannes van de Velde zijn daar het mooiste voorbeeld van. Zelfs de legendarische Nederlandse cabaretier Freek de Jonge was er van de beginjaren bij en keerde de laatste jaren zelfs terug naar het grote podium, een niet te misverstaan bewijs van de waarde van het centrale plein van Trefpunt. 

Wat nauwelijks tot niet bekend is, voor wie zich niet heeft verdiept in het programmaboek, is dat GF-Trefpunt met de jaren een artistiek programma heeft opgebouwd vanuit straatactiviteiten. De kunstzinnige met een meerwaarde zijn van de straten en parken verhuisd naar cultuurhuizen, als daar zijn het salon van KANTL [Koninklijke Academie van Nederlandse Taal en Letterkunde], en MIRY, de concertzaal van het conservatorium in de Hoogpoort. Samen met nog enkele andere historische locaties wordt dagelijks een poëzieprogramma geserveerd [Literair Zomerlief], kamermuziek [Gentse Vleugels], debatten [Gentse Feestendebatten] et cetera. Elk luik en zijn onderdelen opsommen zou een artikel opleveren dat langer is dan de afstand tussen de brug van Willebroek en de Westhoek, hiermee refererend naar twee volksmuzikanten, trouwe helden van de Gentse Feesten, Wannes Van de Velde [†] en Willem Vermandere. 

In Vlaanderen, Brabant en Limburg is er geen volksfestival – dat mag eens benadrukt worden – dat meer hoogstaande artistieke activiteiten telt dan de Gentse Feesten. Want naast het programma van Trefpunt hebben nog andere cultuurhuizen een eigen artistiek programma. Onder meer de Minardschouwburg, de Capitole, de Tref.club en de stadsschouwburg. Gent was en is een rebelse stad… met stijl en klasse. Dat wordt overduidelijk aangetoond door GF-Trefpunt. De man die er verantwoordelijk voor is heet Walter De Buck. Niet ten onrechte werd dit door het stadsbestuur erkend door het plein aan Café Trefpunt, Bij Sint-Jabobs, de plek waar het 48 jaar geleden allemaal begon, te herdopen tot het Walter De Buckplein. De voormalige café-uitbater, beeldhouwer en volkszanger wilde vanaf de eerste editie een pot bier in de ene hand, een instrument in de andere, het betere lied in de mond afgewisseld met cabaret en klassieke muziek, poëzie en filosofie. 

Er is echter meer. Door de rebelse aard heeft GF-Trefpunt een aantal jaren geleden duidelijk gekozen voor de vrijheid van woord en daad. Concreet werd het ‘De prijs voor de Democratie’ en de ‘Prijs Jaap Kruithof’. De naam van de eerstgenoemde prijs spreekt voor zich, de tweede werd ingesteld na de dood van de moraalfilosoof en ligt in diens radicale denken en strijd voor maatschappelijke verandering. De kernzin van beide prijzen luidt, Zonder dwarsliggers kunnen de treinen niet rijden. De prijzen vallen binnen het luik van de GENTSE FEESTENDEBATTEN. 

Tot slot dient erop gewezen dat de GF-Trefpunt weliswaar 48 jaar bestaat, maar nooit een ouderlingengesticht is geworden. Elk jaar krijgen beginnende kunstenaars een kans om hun jong talent te tonen. Een opvallend initiatief is de biënnale voor beeldende kunst. Dit jaar staat gedurende de tiendaagse een sculptuur van Tim Volckaert [Kortrijk, 1979] aan de rand van het Walter De Buckplein. De Jacobsladder is een beeldende vertaling van een hoofdstuk uit het eerste boek van de Bijbel, Genesis. Voor een nadere duiding gelieve te rade te gaan bij nonkel Google en tante Wikipedia.
De inhuldiging vindt plaats op woensdag 12 juli om 19 u. De obligate schepen van Feesten en nog wat andere bevoegdheden spreekt, Christophe Peeters, maar… belangrijkste spreker is Philippe Van Cauteren, artistiek directeur van het SMAK. 

Na het officiële gedeelte is er een receptie urbi et orbi waarop iedereen welkom is en een druppel of twee, drie aangeboden krijgt van sponsor en financier van de biënnale, Graanjeneverstokerij Filliers. Een zoveelste bewijs dat de drankfabrieken niet enkel willen verdienen aan de Gentse Feesten en in het bijzonder GF-Trefpunt, maar er geld voor over hebben. Bij Filliers zit dat in de genen. Het verkocht weliswaar zijn jenever aan de Vecu, de legendarische Antwerpse artistieke privéclub met als uitbater de broer van wijlen Hugo Schiltz, maar was niet te beroerd om rijkelijk wat kruiken te schenken bij recepties… en dat waren er nogal wat. De contactman tussen Filliers en de Vecu was wijlen dichter en copywriter Nic van Bruggen. 

Opsteller van dit promostuk zal je geen tien nachten op het centrale plein vinden. Alles heeft zijn tijd en plaats. De plaats waar hij wel te vinden zal zijn, zijn de locaties met de fijnere programma’s. Al zal hij wel eens present zijn op het centrale plein en vanop het balkon het volk groeten als de paus de roomsen en de toeristen op het Sint-Pietersplein. 

guido lauwaert
gent, 2017-07-11

GENTSE FEESTEN – TREFPUNT
organisator: Trefpunt vzw
info & programma: www.trefpunt.be